Więckowice

Sołtys: Adam Wierzbicki

Więckowice - pierwsze wzmianki o wsi z 1440 r. pochodzą od Jana Długosza, który wówczas posiadał ją na uposażeniu, jako prebendę krakowskiej kapituły katedralnej. Z końcem XVIII w. dobra kapitulne zostały przez austriackie władze upaństwowione i sprzedane na licytacji. Zakupił je w 1809 r. Kajetan Florkiewicz (1769-1839) – krakowski adwokat, nobilitowany w 1806 r. przez cesarza Franciszka I z nadaniem herbu Ozdoba, a później senator i marszałek Zgromadzenia Reprezentantów Wolnego Miasta Krakowa, który jednak za swą stałą rezydencję obrał Młoszową koło Trzebini, nabytą nieco wcześniej. Jego syn Juliusz Oktawian Florkiewicz (1815-1896) – ekonomista i bankowiec odziedziczywszy majątek, wzniósł około 1846 r. neogotycki dwór, budynki gospodarcze oraz założył park. Dwór ten w latach 1896-1898 z inicjatywy córki Juliusza – Marii Pelagii hr. Potockiej (1842-1898) został przebudowany w stylu eklektycznym, zapewne wg planów Zygmunta Hendla. W 1910 r. jej syn Juliusz wraz z żoną Marią sprzedał majątek, który dwa lata później nabyli na licytacji hr. Skrzyńscy, którzy utrzymali Więckowice do nacjonalizacji w 1945 r. Zespół dworski początkowo przeznaczono na szkołę rolniczą, a w 1953 r. na dom pomocy społecznej, adaptując m.in. dawną wozownię z 2 ćw. XIX w. na kaplicę i pralnię; w latach 90. XX wzniesiono nowy pawilon i dokonano adaptacji dawnej stajni, a w dawnych zabudowaniach folwarcznych (od wschodu) urządzono w celach terapeutycznych mini-zoo. Między zabudowaniami zachowały się resztki dawnego parku krajobrazowego, z kilkoma starymi drzewami (klon, lipa, dąb) uznanymi za pomniki przyrody.

Tekst: Krzysztof Pucek

Zdjęcia: UG Zabierzów