Burów

Sołtys: Tomasz Marcin Kurelus

Burów – początki wsi giną w pomroce dziejów, a jej historię otwiera dopiero rok 1415. Zapiski zawarte w księgach sądowych krakowskich mówią, że Burów obok Balic i Szczyglic został w tym roku, w części zastawiony przez braci Mikołaja i Jana z Ossolina niejakiemu Kunradowi (Konradowi) Frankerbergowi z Komorzna na Śląsku, co zresztą zaraz zostało zaskarżone przez braci Zaklikę i Żegotę z Balic oraz ich siostrę Dobrochnę, jako naruszenie ich posiadania. Rok później doszło do ugody między zainteresowanymi. I tak, Burów, jakkolwiek po wiek XVI kilkakrotnie był przedmiotem różnorodnych zastawów, dzierżaw, itp. pozostał w kluczu balickim (zob. Balice), aż do czasu parcelacji tut. folwarku przez jego dziedzica Dominika księcia Radziwiłła na przełomie XIX/XX w.

Przyrodniczym rówieśnikiem wsi jest być może sędziwy dąb, który rośnie na skraju lasu, przy drodze do Kleszczowa. Uznany za pomnik przyrody liczy ponoć około 600 lat, co jednak budzi wątpliwości. W 2015 r. z inicjatywy mieszkańców otoczenie dębu zostało  uporządkowane i odpowiednio wyeksponowane. Odnowiono także umieszczony na dębie krzyż upamiętniający pochowanych tu zmarłych na cholerę w 1873 r. Natomiast we wsi  zachowała się domkowa kapliczka z poł. XIX w. wystawiona przez miejscowych włościan, z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej w jej wnętrzu. Zob. Dolina Burowska, Las Zabierzowski.

Tekst: Krzysztof Pucek

Zdjęcia: UG Zabierzów