Niegoszowice

Sołtys: Edward Machlowski

Niegoszowice - były wsią szlachecką odnotowaną po raz pierwszy w 1373 r. Należały początkowo do dziewięciu różnych herbowo rodów szlacheckich, następnie w XV w. do Niegoszowskich, XVI w. Lanjurgów – krakowskich mieszczan, Bonerow. Tęczyńskich i niemal przez cały XVII w. Firlejów z Balic. Około 1783 r. wieś stanowiła własność Gołuchowskich wraz z odnotowanym w tym czasie przysiółkiem Sowiarka, w którym znajdowała się karczma z domem zajezdnym oraz browar. W 1790 r., jako właściciel Niegoszowic figuruje Michał Sołtyk, dziekan krakowskiej kapituły katedralnej i referendarz koronny, który w pierwszym 10-leciu XIX w. na zrębach dawnego XVI-wiecznego dworu wzniósł obecny klasycystyczny pałac. W 1832 r. nabył go płk Benedykt Zielonka, zm. w 1835 r. i pochowany na cmentarzu w Rudawie szwoleżer gwardii i kawaler Cesarstwa, zasłużony w kampaniach napoleońskich (m. in. ranny podczas słynnej szarży pod Somosierrą) oraz w powstaniu listopadowym 1830 r. W 1784 r, posiadłości niegoszowickie nabył Kazimierz Chwalibogowski, następnie w 1882 r. Eugeniusz książę Lubomirski (1825 -1911), podówczas władający także Aleksandrowicami. W 1902 w pałacu zamieszkał prof. Stanisław Smolka, przeprowadzając się następnie w 1910 r. do Rudawy. Ostatnimi dziedzicami Niegoszowic byli hrabiowie Rostworowscy z Rybnej, którzy zakupiony w 1912 r. majątek w znacznej części rozparcelowali, utrzymując jednak pałac do lat 60. XX w. Został on następnie przejęty przez Zjednoczone Zespoły Gospodarcze „Veritas” w Krakowie, które w latach 1983-6 przeprowadziły jego kompleksową restaurację wraz z adaptacją na ośrodek hotelowo – konferencyjny. W ostatnich latach obiekt został sprywatyzowany i ponownie poddany pracom konserwatorskim. Przewiduje się, że po ich zakończeniu zostanie on w części udostępniony zwiedzającym wraz z otaczającym go parkiem krajobrazowym założonym jeszcze w XVIII w.

Tekst:Krzysztof Pucek

Zdjęcia UG Zabierzów