Młynka

Sołtys: Jerzy Dąbek

Młynka - jej początki pozostają nieznane, zaś pierwsze wiadomości z 1418 r. podają, że posesorem wsi do 1437 r. był Andrzej Rup z Brzoskwini herbu Topór. Wskazują one nadto, że Młynka była już wówczas zorganizowana na prawie niemieckim. W poł. XV w. wieś przejęli Tęczyńscy i odtąd dzieliła ona losy państwa tenczyńskiego (zob. Brzoskwinia). Z końcem XVI i w XVII w. odnotowana jest karczma Podbornia (Podbórz, Pod Bór) wraz istniejąca przy niej osadą, jak przypuszcza się lokowana równolegle z Młynką. Osada ta jednak nie rozwinęła się, a pamiątką po niej jest nazwa części wsi – Podborze. Inna karczma  w Młynce, przy gościńcu śląskim funkcjonowała jeszcze w latach 80. XIX w., zaś w okresie powstania styczniowego 1863 r. stała się konspiracyjnym punktem przerzutu ludzi i broni za pobliski kordon do Królestwa Polskiego. M.in. stąd 3 IV 1863 r. wyruszyła część oddziału dowodzonego przez płka Józefa Grekowicza, który dwa dni później pod Szklarami został rozbity przez Rosjan. Stąd też później utarła się, funkcjonująca po dziś, nazwa Werbownia. W Młynce Werbowni, na niewielkiej wyniosłości, przy szosie, dziś drodze krajowej 79, zachowały się pozostałości dawnego punktu oporu „Rudawa” wzniesionego przez Niemców latem 1944 r. (zob. też Nielepice, Rudawa) Pozycję w Młynce, która ryglowała szosę tworzyło łącznie 7 schronów (3 po północnej stronie drogi i 4 po południowej) – bierne dla armat (Regelbau 701) i piechoty (Regelbau 668), schrony bojowe piechoty (Ringstand 58c) oraz stanowisko dla wieży czołgowej (Ringstand 67). Obiekty te są w części zasypane, niekiedy mało widoczne. Jednak w ostatnich latach podjęto różne prace zmierzające do ich wyeksponowania i udostępnienia. M.in. w 2007 r. Małopolskie Stowarzyszenie Miłośników Historii „Rawelin” udostępniło do zwiedzania położony po południowej stronie szosy schron piechoty (Regelbau 668 ze stanowiskiem Ringstand 58c); pewne prace podjęto również przy schronach po północnej stronie drogi.

Tekst: Krzysztof Pucek

Zdjęcia: UG Zabierzów